Stoppen met duimen!

Stoppen met duimen… Onze eigen worsteling en ervaring.

Onlangs schreef ik over het effect van duimen of spenen op de mondmotoriek, spraak en tandstand. Nu heb ik zelf 3 hardnekkig duimende dochters waarbij het stoppen maar niet wilde lukken. Zoals beloofd onze eigen ervaring…

Duimend stonden onze dochters al op de echo. Toch accepteerden de oudste 2 vrij snel een speen om aan hun zuigbehoefte te voldoen. Dit als bijkomend voordeel van het inbakeren. Ze leken vrij snel de duim vergeten te zijn. Rond een jaar of 2 hebben we, na de nodige strubbelingen, afscheid van de speen genomen. De strubbelingen zaten het met name in de omgeving die het ‘zielig’ vond en stiekem de speen weer toestopte. Maar eenmaal in de prullenbak leek de klus geklaard.
Dat hadden we gedacht! In onze directe omgeving waren er veel duimende kinderen te vinden en onze dochters bedachten dat dat voor hen misschien ook een goede optie was. Daar waar ik eerst dacht “het is maar een fase” zaten mijn dochters plotseling de hele dag als duimverslaafden op de bank of in de klas… Wat we ook probeerden om het ze af te leren, alles had negatieve bijeffecten of hielp niets. Stickers plakken of kruisjes zetten waren ze niet gevoelig voor. Alleen de duimen afplakken bleek onvoldoende aangezien pleisters werden eraf geplukt of er rustig een op een volgende vinger werd gesabbeld. En met alles afplakken kun je geen pen vasthouden… Byte-ex verstoorde de lessen daar onze dochter luid mopperend naar de wc rende zodra ze de bijtex proefde (het is ook echt heel vies!). Inmiddels was ook onze 3e dochter geboren die vanaf dag 1 de duim in de mond stak en ook in no time verslaafd was…

Tot het moment dat onze dochters, inmiddels 8 en 5, doorkregen dat duimen iets voor baby’s is en dat je er ‘konijnen tanden’ van krijgt. Op de dag zei mijn oudste: ‘Mamma, ik wil zo graag niet meer duimen, maar het lukt me niet.’ Kijk, nu was ze gemotiveerd!! Maar zouden ze alle 3 tegelijkertijd kunnen stoppen?

Het was bijna december en december is niet de handigste maand om hiermee te beginnen. Maar omdat ze het zelf graag wilden stelden we de volgende regels op: Iedere avond byte-tex op de nagels van beide duimen met daaroverheen een pleister. En na een dag niet duimen mogen ze een kruisje zetten. Bij 40 kruisjes gaan we samen iets leuks doen. Bijvoorbeeld naar een theater of een museum.
En jawel! De oudste 2 hielden netjes hun pleisters om en hebben 40 dagen lang geen duim in de mond gehad. De jongste had er iets meer moeite mee. Die haalde de pleister er rustig af om vervolgens de byte-ex eraf te spoelen en de duim weer te gebruiken. Januari bleek voor haar een beter moment te zijn. Nu in bed met washandjes aan de slaapzak vast en overdag byte-ex met een pleister. De eerste 2 nachten waren moeilijk. Volgens mij hebben we niet veel geslapen… En in het begin vroeg ze me nog wel eens: “mamma, is mijn duim vies?” “Ja meisje, er zit byte-ex op…” Maar inmiddels is die nijging ook weg en is ze helemaal duim vrij. Alleen de oudste heeft nu nog weleens de nijging om te duimen, dus bij haar blijven nog wat langer pleisters plakken…

Mijn tips?

• Begin zo jong mogelijk met stoppen, rond een jaar of 1 is ideaal
• ‘Cold Turkey’ werkt beter dan afbouwen
• Zorg dat je de eerste nachten niet alleen bent
• Begin in een periode dat het niet erg is als jij en je kindje een paar nachten slecht slapen
• Maak snachts de duim onbereikbaar met bijvoorbeeld een vastgenaaid washandje
• Overdag is byte-ex icm een pleister ideaal
• Werk met een zichtbaar beloningssysteem
• Wees consequent
• Bouw pas na 6 weken weer af, dan is het nieuwe gedrag ‘geautomatiseerd’
• Zet door en geef niet op!